Πρωινή αποχαιρετιστήρια τελετή και έξοδος απο την πόλη με συνοδεία αστυνομίας. Πάνω στη χαρά τους να μας δείξουν το ποδηλατικό μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι, μας πέρασαν και δίπλα απο το εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων! Κάπου 300 μέτρα ποδηλασίας χωρίς ανάσα (κυριολεκτικά!).
Τα χωριά μου φάνηκαν λιγότερο έρημα σήμερα. Είδα κατοίκους να κινούνται. Το πράσινο δεν έλειψε καθόλου. Αλλα αυτο που έγραψα σε προηγούμενο ποστ για το μπλε των ποταμών, πρέπει να το πάρω πίσω. Που το είδα; Μόνο καφέ είναι!
Το πέρασμα των συνόρων ήταν λιγότερο αντιληπτό και απο το αντίστοιχο περσινό (Ιταλίας - Ελβετιας). Εκεί υπήρχε κι ενας φυλακας που μας χαιρέτισε. Εδώ δεν υπήρχε ψυχή. Μόνο ενα τσιμεντενιο κατασκεύασμα.
Οι Γερμανοί οδηγοί (έστω και πρώην Ανατολικοί) είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με τα ποδήλατα. Αισθάνεσαι ασφαλής ανά πάσα στιγμή. Καμιά φορά γκρινιάζουν αν δεν χρησιμοποιεις τον παρακείμενο ποδηλατοδρομο και είσαι στον κυρίως δρομο, αλλα μέχρι εκεί.
Η βροχή δεν σταμάτησε καθόλου. Και σε συνδυασμο με το κρυο και τον αερα, ηταν θεμα! Η αισθητή θερμοκρασία ηταν 5 βαθμοί. Με 30 χλμ/ωρα πανω στο ποδηλατο, δεν θέλω να σκεφτώ ποσο ακόμα έπεφτε αυτο το νούμερο!
Οι στάσεις ηταν μικρές για να μην παγωσουμε και κυρίως σε βενζινάδικα που είχαν και μινι μάρκετ (πλήρες με κρουασαν καφε ισοτονικα κλπ!). Ο ποταμός Ελβας μας έκανε καλη παρέα και μας έδειξε μερικά απο τα όμορφα τοπία του και τα γραφικά χωριά του. Σήμερα ήμουν για αρκετή ωρα σε διεθνές μικρο γκρουπ. Ιταλός, Γερμανος, Εγγλεζος, ο Νίκος κι εγω.
Συνολικά 115 χλμ. με 23 μωτ. Το βραδυ, η Vodafone D2 είχε φροντίσει για ενα πλουσιο Γερμανικό τσιμπουσι, σε ενα απο τα όμορφα σημεία της πόλης. Μιλάμε για πόλη με πολυ άπλα, παρκα, πράσινο κλπ. Μένουμε σε αξιοπρεπεστατο hostel. Στη φωτογραφια, γραφεια και εργοστασιο της VW μεσα στη Δρέσδη.
Φραγκίσκος
Sent via BlackBerry Smartphone
No comments:
Post a Comment